Hallo lieve lezers,

Zoals beloofd zouden we jullie wat sneller op de hoogte houden van onze reisavonturen.

Hier is dan ons nieuwe verhaal :D

Niet in Australie maar in Bali!!

Veel leesplezier.

De vlucht:

Voordat we gingen vliegen hadden we nog even een kleine tegenvaller en bleek dat we vals geinformeerd waren door de Nederlandse Indonesische ambassade.

Omdat wij langer dan 30 dagen in Bali willen blijven moeten wij een Visa on Arrival betalen. Als Nederlander kan je inprincipe gratis Indonesie binnenkomen tenzij je het niet wilt verlengen. Als dat wel het geval is moet je $30US betalen; dit is dus de visa on arrival en dit visum valt nog eens te verlengen met 30 dagen.

Gelukkig hadden wij hier op internet over gelezen en de ambassade had ons dit ook vertelt. Maar wat zij ons niet hadden verteld is dat je aan moet tonen dat je het land na 30 dagen weer verlaat. Wij hadden een heen en terugreis geboekt; maar die ticket terug is op dag 50. Helaas geven ze je dan geen visum verlenging tenzij je dus een ticket koopt dat aantoont dat je voor de 30e dag Indonesie verlaat.

Een beetje een domper dus! Want wij wilden natuurlijk langer blijven dus besloten we meteen maar een goedkope ticket te boeken. Deze vlucht hoef je niet eens te nemen maar dit is dus alleen je bewijs! Het gaat echt alleen maar om geld op deze wereld. Maar zoiets stoms laat onze reislust niet bederven. Op naar Bali!!

De vlucht ging lekker snel voorbij. We hadden twee films gekeken en toen waren we er eigenlijk alweer! Het was 5,5 uur vliegen dus dat viel wel mee.

Bali:

Toen we uit het vliegtuig stapten was het meteen lekker benauwd. Oh ja, dit is misschien zelfs een klein beetje wat we de laatste tijd hebben gemist.

De tassen lagen als eerste op de band dus het was letterlijk pakken en wegwezen. Na de deuren van de bagage kom je meteen de arrival hal binnen. Allemaal mannen die bijna met elkaar staan te stoeien om je een zo goedkoop mogelijk taxi ritje aan te bieden. Soms komt het een beetje intimiderend over als er dan 4 van die mannen om je heen staan en roepen: “Taxi, taxi” “Good price for you”. Uiteindelijk moet je toch een taxi nemen want het vliegveld van Bali zit echt heel vreemd in elkaar. Misschien dat je er uit kan lopen als voetganger maar wij hebben het in ieder geval niet kunnen vinden. Er staan allemaal hoge hekken omheen gebouwd en de uitgang is alles behalve goed aangegeven. Waarschijnlijk willen ze ook gewoon dat je een taxi neemt en niet zelf op pad gaat.

Voordat jullie verder lezen is het misschien wel grappig om het kaartje van Bali er even bij te pakken. Zo hebben jullie een beetje een idee hoe we aan het reizen zijn.

We zijn de eerste twee dagen in Kuta verbleven. Kuta is mega toeristisch. Als enige voordeel hieraan is dat je echt alles voor heel goedkoop kan krijgen. Het eten is hier echt goedkoop. Twee avondmaaltijden is 70.000 RPH dat is 4,60euro en twee grote Bintang (620ml) is ook zoiets. Dus voor 8 euro heb je een goede maaltijd en ben je aangeschoten. Bintang is het bier van Indonesie.

Living the good life :D

De tweede dag wilden we alvast ons visum regelen zodat we daar de rest van onze reis niet meer naar om hoeften te kijken maar dat bleek helaas iets ingewikkelder dan we hadden gehoopt. Wij hebben gekozen voor het Imigrassi Kantor in Denpasar. Maar omdat we daar nog niet in de buurt zijn besloten we eerst de onderkant van Bali te zien voordat we naar Denpasar gingen om ons visum te regelen. Dit is helaas niet allemaal in 1 dag te regelen.

Op naar het zuiden van Bali: Jimbaran. ‘s Morgens vroeg was er echt helemaal niemand op het strand. Wel zagen we allemaal eettentjes die dicht waren. We waren ergens wat gaan zoeken wat open was en daarna gingen we door naar de vismarkt. De vis markt was een overdekte markt waar je via een paar ingangen naar binnen kon, het leek wel alsof de hele zee was leeg gevist zoveel vis lag er. Er waren ook veel gambas en garnalen te vinden en zelfs grote tonijn vissen. Na de vismarkt gingen we terug naar het hotel en waren we even lekker gaan dobberen in het zwembad. Na het zwembad zijn we naar het strand terug gegaan en onderweg hebben we een grote Bintang gekocht. Prachtige zonsondergang kijken. Nu was het strand een stuk drukker en waren alle eettentjes afgeladen met mensen. Erg gezellig!

Van Jimbaran naar Bingin gegaan. Erg leuk plekje waar veel surfers komen. Padang Padang beach is wel grappig maar niet zo grappig wanneer je hutje mutje op elkaar ligt. Dus gauw een biertje en snel weer weg!

In de namiddag zijn we de prachtige Uluwatu tempel gegaan. Het is een tempel aan de rand van hoge kliffen aan zee. Ook hier hebben we meteen de culturele Kecak dans gezien. Deze dans wordt uitgevoerd tijdens zonsondergang. Een mooie culturele attractie. Ook hier is het mega toeristisch maar het is het zeker waard. Een prachtige zonsondergang en een goede kans om mooie foto’s te schieten.

Van Bingin zijn we naar Sanur gegaan. Hier zijn we twee dagen gebleven. Een beetje van het weer genoten en een tour geboekt. Een prive chauffeur gaat ons de hele dag rondtouren naar allemaal verschillende plekjes met tempels en mooie uitzichten. Ook op deze tour waren weer prachtige tempels te zien. Onze eerste stop van de tour was bij de twin lake dat is bij Bedugul een beetje in het noorden van Bali. Daarna zijn we doorgereden naar pura ulun Danu Beratan wat tempel aan het water betekend. Nog even tussendoor waren we naar een koffieplantage geweest. Hier lieten ze ons allemaal verschillende soorten bonen zien en kruiden die ze verbouwde op de plantage met als hoogtepunt de Kopi Luwak. Dat is de koffie die gemaakt wordt van de ontlasting van de civet kat. Het proces is eigenlijk heel grappig ookal klinkt het vies. De civetkat eet de koffievrucht. Deze zijn erg zoet; we hebben het zelf geproefd erg zoet en lekker. De civetkat eet de hele vrucht op maar hij kan niet de koffieboon verteren. Deze poept hij daarom ook weer uit. Deze bonen worden uit de poep gevist en schoongemaakt en hier wordt dan de Kopi Luwak van gemaakt. Een van de duurste koffie soorten van de wereld. We hebben het geproefd. Ookal houden we niet van koffie de ervaring was leuk en de smaak viel ons nog wel mee. Erg sterk van geur maar de smaak is goed, eigenlijk perfect. Misschien vinden de “echte” koffiedrinkers er niks aan.

Vanuit de plantages zijn we naar Tanah Lot gereden. Een prachtige plek met twee tempels in zee. Zo iets aparts maar echt heel mooi om te zien. Ook hier ontkom je niet aan de toerisme maar die mensen kan je prima wegdenken omdat het daar zo mooi is.

Na de tour zijn we afgezet in Denpasar. Hier gaan we namelijk de volgende dag ons visum regelen.

30 mei hebben we dus ons visum aangevraagd. Na een paar papieren te hebben ingevuld nemen ze je paspoort in en moet je weer terugkomen na een paar dagen. In totaal moet je drie keer terugkomen. 2 juni mogen we weer terugkomen.

Dit betekende dus dat we 3 dagen de tijd hadden voordat we weer in Denpasar moesten zijn. Denpasar is niks meer dan een hoofdstad en hier wil je dus eigenlijk niet te lang hangen omdat Bali zoveel mooier is dan alleen een overvolle stad met gek verkeer.

Dat betekend gewoon doorgaan met reizen. Op naar Ubud. Dit is eigenlijk het relax mekka van Bali. Vele resorts en spa’s zijn hier te vinden.

Drie dagen Ubud.

Dag 1:

Hier hebben we een scooter gehuurd. Het verkeer is echt gek maar als je gewoon relaxed rijdt is er niks aan de hand en tevens is de scooter gewoon het fijnste en goedkoopste vervoersmiddel. We zijn naar Monkey forest gereden. De naam zegt het al: Apen! Een groot bos met veel apen. Grappig om te zien. Ze zijn lekker brutaal en als ze een tas zien met een rits zijn ze echt wel zo slim om het open te maken en hij zal pas van je rugzak vertrekken als hij de rits open heeft gekregen. Voor sommige mensen een klein beetje griezelig misschien maar er zijn ook mannen van het park die de apen maar al te goed kennen en andersom. Die mannen hoeven vaak maar 1 schreeuw te geven of de aap is weg. Tsja ook hier helaas weer veel toeristen maar het bos is groot dus je kan prima je eigen plekje opzoeken zonder al te veel mensen.

Dag 2:

zijn we naar een rijstveld gegaan Tegenlallang. Een mooie en aparte landopbouw om rijst te verbouwen. Prachtig om foto’s te maken. Daarna zijn we doorgereden naar Gunug Kawi. Het schijnt dat je er hier dus twee van hebt. Wij kwamen dus bij de verkeerde aan waar we achterkwamen toen we er binnen stonden. Het maakte niet uit want ook deze tempel was mooi.

Uiteindelijk hadden we de andere ook gevonden en die was wel echt mooier dan de andere! Ondertussen ging het natuurlijk weer eens regenen. We hebben maar een grote Poncho gekocht want we hadden al onze apparatuur mee. Toch stiekem wel heel erg grappig met zijn tweeen op de scooter met een grote poncho aan en lekker touren met de scooter. Niet koud maar gewoon warm en een beetje om ons heen kijken.

Dag 3:

met de scooter zijn we naar de Campuhan walk gegaan. Vonden we alle twee niet veel bijzonders aan. Wel een mooi uitzicht op een groen vallei maar that’s it. Daarna zijn we nog naar een tempel gegaan genaamd Elephant Cave.

Opweg terug naar het verhuur bedrijf van de scooter kregen we natuurlijk ook nog een lekke band. Voor 3euro was hij weer gemaakt en konden we hem weer netjes inleveren. Jaaaa zo maak je nog is wat mee :P

In de avond zijn we weer terug naar Denpasar gegaan omdat we de volgende dag weer voor ons visum daar moeten zijn.

Vroeg op want de beste tijd om bij het Imgrassi Kantor te zijn is 8uur ‘s ochtends wanneer die open gaat. Na 15 min konden we afrekenen maar moesten we opnieuw een kaartje trekken want we moesten nog foto maken en vingerafdruk. Natuurlijk lag het systeem eruit en hebben we 2,5 uur geduldig gewacht in de wachtkamer. Gelukkig was er in de wachtkamer een tv met een soort van bananensplit als zender dus ach dat maakte die 2,5 uur wachten een stuk leuker. Eindelijk waren we aan de beurt en het was nog geen half minuutje werk. Ook weer gebeurd en nu mogen we 7juni weer terugkomen. Ja waarom ze dit niet in 1x kunnen doen? Geen idee. Het is bijna de welbekende Spaanse instelling Manana Manana.

Dit betekend dat we weer na 5 dagen moeten terugkomen in Denpasar. Omdat we weer niet gaan stilzitten gaan we naar Nusa Lembogan.

Nusa Lembogan is een mooi eiland. Nog niet veel toerisme en aardige mensen.Ze noemen het ook wel het bali van 30 jaar geleden. We hebben hier gesnorkeld. We zijn via ons hotel met een kapitein meegevaren die ons dan naar drie plekken bracht waar we konden snorkelen. We zaten met ze 2en op de boot dus dat was heel fijn. Zo konden we onze dag zelf indelen. Onderwater mooie kleurrijke visjes gezien en mooi koraal. Iets later in de ochtend werd het water jammer genoeg iets ruiger maar dat mocht onze snorkeltocht niet verpesten. Ook hebben we een scooter gehuurd. Het is een klein eiland dus het is prima te verkennen met de scooter. Soms zijn er wat slechte wegen maar die leiden wel naar de mooiste plekjes. We hebben prachtige plekken gezien. Ook hebben we op hoge kliffen gestaan waar de wilde zee dan keihard tegen aan knalt. Dit gaf echt een mooi beeld met opspattend water. Hier konden we wel uren naar staan kijken zo indrukwekkend kan de natuur zijn.

Na Nusa Lembogan zijn we naar Sanur gegaan. Dit plekje ligt centraal voor ons omdat het dichtbij Denpasar ligt en ook bij de boten voor naar de Gili eilanden en Lombok.

Na in totaal 10 dagen hebben we hem dan eindelijk: DE STEMPEL. Echt hoor waarom het proces 10 dagen moet duren? God mag het weten maar het is echt letterlijk alleen een stempel haha. Wat we hiervan hebben geleerd: Vooraf gewoon het 60 dgn visum aanvragen ipv in Bali zelf.

Morgen gaan we dus naar de Gili eilanden. Als jullie het googlen hebben jullie een beetje een idee. Maar als ik jullie zeg dat de meesten mensen hier naartoe gaan voor hun honeymoon kan je misschien al een beetje begrijpen hoe het eruit ziet.

Nu gaan we dus echt lekker verder reizen want we hoeven ons visum niet meer te doen :)... Bali bevalt ons goed. Het voelt als vakantie. Mooi weer, elke dag uiteten... HEERLIJK.

Wij gaan verder met genieten en avonturen maken. Tot gauw lieve lezers.